Modlitwy
„Z modlitwą będziemy mogli osiągnąć wszystko, bez niej nie dokonamy niczego.
Wielkich rzeczy dokonuje się przez modlitwę.
Najskuteczniejszym środkiem wspomagania naszych dzieł i naszych trudów
będzie gorąca i wytrwała modlitwa za nas wszystkich.”
(Ks. Orione, 4.11.1934 r.)
Modlitwa do świętego Alojzego Orione
Przenajświętsza Trójco, Ojcze, Synu i Duchu Święty, uwielbiam Cię i dzięki Ci składam za bezgraniczną miłość, jaką wlałeś w serce świętego Alojzego Orione, dając nam w nim apostoła miłosierdzia, ojca ubogich, dobroczyńcę cierpiących i opuszczonych. Udziel nam łaski, abyśmy mogły naśladować miłość gorącą i ofiarną, jaką on żywił ku Tobie i Najświętszej Dziewicy, ku Kościołowi, Ojcu świętemu i ku wszystkim stroskanym.Za jego zasługami i wstawiennictwem udziel nam tego, o co prosimy, abyśmy mogli doświadczać Twojej Boskiej Opatrzności. Amen.
Lub:
Święty Alojzy Orione, rozmiłowany od najmłodszych lat w Bogu, ożywiony dziecięcym nabożeństwem do Bożej Rodzicielki złożyłeś całe swoje życie w ofierze dla Chrystusa, Papieża i Kościoła. Dokonałeś tego na drodze miłości, ofiarnej służby będącym w potrzebie duchowej, szczególnie zaś nieszczęśliwym i ubogim, których całym sercem miłowałeś. Wyjednaj nam łaskę gorliwego naśladowania ciebie w służbie Bogu, Kościołowi, braciom potrzebującym oraz łaskę głoszenia wszystkim ludziom orędzia miłości i miłosierdzia, którego apostołem ustalił Cię sam Bóg. Amen.
Modlitwa o powołania
O Jezu, który w nieskończonej swej miłości ku ludziom powiedziałeś do Apostołów: żniwo wielkie, ale robotników mało, proście tedy Pana żniwa, aby posłał robotników na żniwo swoje. Pokornie Cię błagamy, abyś tę modlitwę łaskawie przyjąć raczył i przedstawił ją Ojcu Niebieskiemu w intencji naszego Zgromadzenia. Powołaj dusze wspaniałomyślne, skore do pracy i poświęcenia się dla szerzenia wśród Bożego ludu biednych i opuszczonych poznania i umiłowania Ciebie, Kościoła i Ojca świętego. Niepokalana Dziewico, Matko Boskiej Opatrzności, wesprzyj naszą prośbę uTwojego Syna, Jezusa Chrystusa. Święci nasi Patronowie przyczyńcie się za nami. Amen.
Lub:
O Jezu, Boski Pasterzu, który powołałeś Apostołów, aby ich uczynić łowcami dusz, pociągnij ku sobie gorące i szlachetne umysły młodych ludzi i uczyń ich swoimi naśladowcami i swoimi sługami. Spraw, by pragnęli tak, jak Ty, powszechnego odkupienia, dla którego ustawicznie ponawiasz na ołtarzu Swoją ofiarę. Panie, który żyjesz, aby się wstawiać za nami, otwórz przed nimi takie horyzonty, by dostrzegali cały świat, w którym wznosi się niema prośba tak wielu braci o światło prawdy i ciepło miłości; spraw, by odpowiadając na Twoje wołanie, przedłużali tu na ziemi Twoją misję, budowali Twoje Ciało Mistyczne – Kościół i byli solą ziemi i światłością świata. Rozszerz, Panie, Twoje miłościwe wołanie również na wiele serc kobiecych, czystych i wielkodusznych
i wlej w nie pragnienie doskonałości ewangelicznej, oddania się na służbę Kościoła oraz braci potrzebujących pomocy i miłości. Amen.
Litania do świętego Alojzego Orione
Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze, z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,.
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,.
Święta Maryjo, módl się za nami
Święty Józefie,
Święty Alojzy Orione,
Synu Opatrzności Bożej,
Całkowicie oddany Opatrzności Ojca,
Uformowany w szkole Ukrzyżowanego,
Żyjący, aby odnowić wszystko w Chrystusie,
Zakochany w Maryi, Matce Boga,
Pełen ufności do Najświętszej Panny,
Czcicielu świętego Józefa
Miłośniku ubóstwa
Kapłanie pokorny i posłuszny,
Kapłanie czystego serca,
Ojcze sierot,
Cieszący się zaufaniem młodzieży,
Misjonarzu w krajach najuboższych,
Wierny Kościołowi Świętemu i Papieżowi
Ty, który pracowałeś i cierpiałeś dla jedności Kościoła,
Mistrzu zaufania Bożej Opatrzności,
Ty, który uczysz nas miłości do Papieża,
Ty, który chcesz, abyśmy odczytywali znaki czasów,
Wzorze cichości i przebaczenia,
Ty, który uczysz nas miłowania tych, którzy nas nie miłują,
Ty, który zalecasz nam czynić zawsze dobro, a zła nigdy nikomu,
Ty, który orędujesz za niewierzącymi,
Wspomożycielu dusz czyśćcowych,
Przyjacielu ubogich i opuszczonych,
Obrońco praw ubogich,
Pocieszycielu strapionych,
Niestrudzony w poszukiwaniu grzeszników,
Nasz orędowniku u Boga,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami
V. Módl się za nami święty Alojzy Orione.
R. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
V. Módlmy się:
O Boże, który sprawiłeś, że święty Alojzy Orione, kapłan, umiłował Chrystusa Syna Twojego nade wszystko w ubogich i dozwoliłeś, aby tę miłość wszczepiał w serca młodzieży; pozwól i nam pełnić jak on dzieła miłosierdzia, aby wszyscy doświadczali czułości Twojej świętej Opatrzności oraz macierzyńskiej troski Kościoła. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
Lub
V. Módlmy się:
Boże, źródło wszelkiej świętości, daj, abyśmy mogli naśladować świętego Alojzego Orione, kapłana, który bardzo kochał Twojego Syna zwłaszcza w ubogich, troskliwie kształtował Go w sercach młodzieży i czcił szczególnie w Jego zastępcy na ziemi, papieżu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
ROZWAŻANIA RÓŻAŃCOWE Z KSIĘDZEM ORIONE
TAJEMNICE RADOSNE
1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
Fiat – niech się stanie! Cierpiący, podniesiony, poniżony, przydatny do czegoś lub nieużyteczny nikomu, zawsze będę Cię czcił i zawsze będę Twój, o mój Boże! Samotny i nieznany jak kwiat na pustyni, błądzący jak ptak bez gniazda, zawsze, ale to zawsze Twój; Panie – najsłodsza miłości mojej duszy, moje usta wypowiedzą słowo poddania – takie jak słowo Tej, którą mi dałeś za Matkę; Fiat! Fiat! – Niech mi się stanie według słowa Twego.
(Por. Najpiękniejsze stronice, s. 27
2. Nawiedzenie św. Elżbiety
Nasze ziemskie matki przemijają i umierają; Maryja zaś, Matka naszych matek, jest tą wielką Matką, która nie umiera. Upłynęło już dwadzieścia wieków, a Ona dzisiaj bardziej żywa niż wtedy, gdy śpiewała „Magnificat” i prorokowała, że wszystkie pokolenia zwać Ją będą błogosławioną. Maryja trwa, żyje, bo Bóg pragnie, aby wszystkie pokolenia uważały i miały Ją za Matkę. Maryja jest miłosierną i najświętszą Matką, która jaśnieje chwałą i miłością na widnokręgu chrześcijaństwa.
(Listy, s. 373)
3. Narodzenie Pana Jezusa
O, Boże światło Jezusa Dzieciny! O, słodka i święta dobroci Boga i Bożego Kościoła! (...) Dobroć zawsze zwycięża. Ona jest ukryta nawet w sercach najbardziej zimnych, samotnych i zaniedbanych. Miłość zwycięża nienawiść, dobro zwycięża zło, światło zwycięża ciemność! Cała nienawiść, wszystko zło i ciemności tego świata, czym są wobec światła tej nocy Bożego Narodzenia? Niczym! Wobec Jezusa i to Jezusa Dzieciny są właśnie niczym.
(Listy, s. 114)
4. Ofiarowanie Pana Jezusa
Potrzebny jest duch wspaniałomyślności, ale nie ten zwykły, tylko wielki i mężny, oparty na Bogu i w jedności
z prawdziwą pokorą, duch wspaniałomyślności, rozpalony wiarą i młodzieńczą odwagą «in Domino» – w Panu. (...) Trzeba, abyśmy się oddali na służbę Bożą i bliźniego ze świętą i najsłodszą miłością, rozumnie i wielkodusznie, abyśmy płonęli szlachetnymi porywami i to aż do wyniszczenia samych siebie w sposób najbardziej wspaniałomyślny.
(Listy, s. 335n)
5. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni
Spraw, o Panie, żebyśmy kroczyli zawsze prostą drogą pod Twoim wejrzeniem – zawsze u stóp Twojego Kościoła, w wielkiej pokorze, prostocie i radości. O słodki Jezu, o Jezu miłości! Chcemy Cię kochać i służyć Ci w wielkiej miłości i świętej radości – stale zadowoleni z powodu błogosławionej nadziei, miłując rzeczy pokorne i proste i tak się nimi posługując, o Jezu, jak nas nauczyłeś Twoim narodzeniem, Twoim życiem...
(Najpiękniejsze stronice, s. 11n)
TAJEMNICE ŚWIATŁA
1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
Próby i cierpienia przyjęte z rąk Bożych jeszcze bardziej wzmocnią naszą wiarę. (...) Odwagi więc, ponieważ przyszłość należy do Chrystusa i do tych, którzy żyją życiem wiary – wiary zaangażowanej w prawdzie i miłości aż do ostatniego tchnienia, aż do całopalnej ofiary dla zbawienia braci. (...) Nie prośmy Jezusa, aby nas uwolnił od utrapień i krzyży, bo byłoby to największym nieszczęściem. Prośmy Go raczej, abyśmy zawsze spełniali tylko Jego wolę, tak jak będzie nam ona oznajmiona przez święty Kościół
(Listy, s. 368-369).
2. Objawienie się Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej.
Bądź pozdrowiona o Maryjo, łaski pełna; wstawiaj się za nami! (...) Przyjdź i wlej w nas obfity strumień życia wewnętrznego i uduchowienia; spraw, aby nasze serca płonęły miłością do Jezusa i do Ciebie, byśmy widzieli i służyli w bliźnich Twojemu Boskiemu Synowi. Spraw, żebyśmy w pokorze, w milczeniu oraz nieustannej gorliwości upodabniali nasze życie do życia Chrystusowego, byśmy Mu służyli w świętym weselu i w radości ducha przeżyli cząstkę dziedzictwa Pańskiego, w tajemnicy krzyża – misterium crucis.
(Listy, s. 377n).
3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia.
Nasz Bóg jest Bogiem miłości, kocha nas bardziej niż ojciec swego syna; Jezus Chrystus – Bóg nie zawahał się ofiarować samego siebie na krzyżu z miłości do rodziny ludzkiej. W najnędzniejszym z ludzi lśni obraz - podobieństwo Boga. Kto daje biednemu, Bogu daje i z ręki Boga otrzyma wynagrodzenie.(...) Oby Opatrzność Boża przysłała nam ludzi miłości.(...) Bądźmy apostołami miłości, czystej miłości – miłości wzniosłej i powszechnej. Starajmy się, żeby zakrólowała miłość przez łagodność serca, przez wyrozumiałość i wzajemną pomoc, przez podanie sobie ręki na wspólną drogę. Siejmy szeroką dłonią dzieła dobroci i miłości, a gdziekolwiek przechodzimy, ocierajmy łzy płaczącym.
(Listy, s. 326n).
4. Przemienienie na Górze Tabor.
Spraw, o Panie, aby całe moje życie było ofiarą i hymnem – hymnem na cześć Bożej miłości i całopalną ofiarą dla Ciebie, o mój Panie. (...) Od Ciebie Jezu, Miłości i Życie moje, od Ciebie ukrzyżowanego, o Panie, od Ciebie eucharystycznego, od Ciebie Miłości nieskończona; od Ciebie, Głowo i Boże Miłosierdzie, niech zstąpi na mnie grzesznika i na moich braci: - niech się rozleje [miłość] jak światło słońca, które lśni nad dobrymi i nad złymi – jak słońce, a nawet jeszcze bardziej, niech się rozszerza fala Twej Miłości, która wszystko oczyszcza, przenika i przemienia; skąd zanurzeni w Tobie, o Boże (...) w nieskończonym oceanie światła i łaski, (...) wyśpiewujmy na wieki miłosierdzie Pana, a będziemy na wieki błogosławieni przez Ojca, Syna i Ducha Świętego!
(Najpiękniejsze stronice, s. 59n)
5. Ustanowienie Eucharystii.
Beze Mnie nic uczynić nie możecie – powiedział Pan Jezus. Jest potrzebny Pan Jezus! Pan Jezus codziennie i nie poza nami, ale w nas – nie tylko w sposób duchowy, ale sakramentalny.
On będzie naszym życiem, naszym pokrzepieniem i naszym szczęściem. Wszystko musi jedynie i wyłącznie opierać się na Najświętszej Eucharystii: nie ma innej pomocy, nie ma innego życia zarówno jeśli chodzi o nas, jak i naszych biednych. Tylko opierając się na ołtarzu, na mensie tego Boga, który jest pokorą i miłością, nauczymy się stawać dziećmi i w obcowaniu z naszymi braćmi nauczymy się ich kochać tak, jak tego pragnie Pan.
(Por. Listy, s. 207n)
TAJEMNICE BOLESNE
1. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu
Chrystus nie miał żołnierzy, nie chciał ich nigdy mieć. Nie chciał, żeby Jego imię było wypisane na głazach masywów górskich, ale w sercach ludzkich. Ten Król nikomu nie uczynił nic złego; czynił natomiast dobrze wszystkim, podobnie jak światło słońca, które spływa na dobrych i na złych (...). Nie był przyczyną płaczu, ale sam płakał za wszystkich i to płakał krwią. Osuszał łzy tylu ludziom i tylu duszom zagubionym.
(Por. Listy, s. 112
2. Biczowanie Pana Jezusa
Niech nas nie odstraszają ciężkie próby ani utrapienia, ani też cierpienia. Bóg mnoży cierpienia i utrapienia u tych dusz i w tych dziełach, które kocha (...). Jeżeli po tych utrapieniach przyjdzie wiele innych – o co proszę i się spodziewam – jeżeli nastąpi jakaś śmierć, a serca nasze, o bracia drodzy, zaleją się krwią i zostaną rozdarte, wezwiemy pomocy Boga, której nie brakuje; niech przyjdzie Pan, by umieścić wewnątrz, na zewnątrz i nad nami swój godny uwielbienia krzyż – boski zadatek Jego miłości. Niech przyjdzie Jezus Chrystus, aby jako suweren królować nad prochami naszej ludzkiej natury, nad naszą nędzą, a każde cierpienie niech spowoduje ofiarę szczerą, postanowienie święte i hojne błogosławieństwo.
(Listy, s. 79n)
3. Ukoronowanie Cierniem Pana Jezusa
Ponad wszystko i ponad wszystkich stawiajmy Pana Jezusa Chrystusa i to ukrzyżowanego. Nie ma innego zbawienia i innego życia. Owszem, Pan Jezus chce królować, ale z drzewa; chce zwyciężać, ale miłością; chce triumfować, ale w miłosierdziu.
(Por. Listy, s. 389
4. Dźwiganie krzyża na Kalwarię
Lecz, aby godnie służyć Panu i aby kochać Go w krzyżu i jako ukrzyżowanego – ponieważ Jezusa można kochać i służyć Mu tylko na krzyżu i będąc wraz z Nim ukrzyżowany – jest rzeczą bezwzględnie konieczną, abyśmy mieli z łaski błogosławionego Boga silną wolę i ducha wspaniałomyślności (...). Nasze małe zgromadzenie powinno być (...) rodziną zakonną pokornych i mocnych w wierze i woli poświęcenia się z Jezusem Chrystusem
i dla Jezusa Chrystusa u stóp Kościoła; zgromadzeniem ludzi pełnych samozaparcia i ofiary z miłości do Boga.
(Por. Listy, s. 335
5. Śmierć na krzyżu
Niegodziwie prześladowany i zdradzony, nawet będąc na krzyżu, błagał wielkim głosem Ojca niebieskiego o przebaczenie dla barbarzyńców, którzy Go krzyżowali. On (...) oddał swoją boską krew i swoje życie za ludzi bez różnicy – za Żyda, Greka, Rzymianina czy barbarzyńcę; prawdziwy Król Pokoju (...). Umarł z rękami rozciągniętymi pomiędzy niebem i ziemią przywołując wszystkich i aniołów, i ludzi – do swojego serca otwartego i rozdartego, pragnąc objąć i zbawić w tym Boskim Sercu wszystkich, ale to wszystkich.
(Listy, s. 113)
TAJEMNICE CHWALEBNE
1. Zmartwychwstanie
Chrystus zmartwychwstał (...)! Podnieśmy wzrok wiary, o bracia; Oto Chrystus przybywa Żyjący z żyjącymi, aby swoim życiem dać nam życie przez obfite wylanie odkupienia (...). Niech zmartwychwstanie Chrystus także w nas, jeślibyśmy, kiedyś upadli w drodze; niech żyje w nas przez swoją łaskę i my żyjmy w Nim i dzięki Niemu, gdyż poza Chrystusem nie ma życia ani prawdziwej radości.
(Listy, s. 329)
2. Wniebowstąpienie
Za Chrystusem otwierają się nowe nieba - jakby jutrzenka triumfu Boga! Ukazują się nowe narody, nowe zdobycze; wszystko to jest niewidzialnym dotąd triumfem wielkiej i powszechnej miłości, ponieważ ostatecznie zwycięża On – Chrystus, a Chrystus zwycięża w miłości i miłosierdziu. Przyszłość należy do Niego – do Chrystusa, niezwyciężonego Króla.
(Listy, s. 329)
3. Zesłanie Ducha Świętego
Duch Święty jest źródłem Boskiej prawdy, miłości, pokoju, pokrzepienia, wewnętrznej błogości. Najświętsza Maryja Panna, która na pewno znajdowała się na owym dostojnym zebraniu w Jerozolimie wraz z apostołami i uczniami oraz pobożnymi kobietami skupiona na modlitwie, niech nam wyjedna, abyśmy żyli rozpłomienieni miłością i rozpalali Boską miłość we wszystkich duszach.
(Listy do PSMC, 236 nn)
4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Kościół święty poucza nas, że cześć i chwała składana Maryi spływa na samego Boga, Bóg bowiem wielką uczynił Maryję. A uczynił Ją wielką dlatego, ponieważ wiedział, że była najpokorniejsza. Uczynił Ją wielką, pełną łaski, błogosławioną nad wszystkie niewiasty, najczystszą i niepokalaną, bo wybrał Ją na Matkę: «Dziewico Matko, Córko Twojego Syna; Pokorna, ale nad wszystkie wyniosła, Zamierzeń Boskich Skarbnico jedyna».
(Listy, s. 374)
5. Ukoronowanie Matki Najświętszej na Królową nieba i ziemi
Czcijmy Maryję! Udoskonalajmy naszą duszę przez dzieła wiary oraz miłość względem Boga i bliźnich. Czcijmy Maryję – wyzbywając się pychy i żyjąc w wielkiej pokorze – Maryja była tak bardzo pokorna! Czcijmy Maryję! Wzywajmy Ją. Prośmy pokornie, żeby udzieliła nam nieco swej niepokalanej czystości i oczyściła nas; żeby nam udzieliła prostoty czystego serca oraz wskazała, co uważa Bóg i czego pragnie. Czcijmy i kochajmy Maryję! Jutro w niebie połączymy się z aniołami oraz z Nią w radości i niewymownym weselu; w Najświętszej Maryi Pannie i z Nią będziemy czcili i kochali wiecznie Boga.
(Por. Najpiękniejsze stronice, s. 95n).
Akt oddania Małego Dzieła Boskiej Opatrzności Matce Bożej
Akt konsekracji z okazji kanonizacji św. Alojzego Orione
1. Maryjo, Matko Chrystusa i Kościoła. Podczas gdy kontemplujemy obok Ciebie w chwale Alojzego Orione, ojca ubogich, dobroczyńcę cierpiącej i opuszczonej ludzkości, Tobie poświęcamy Małe Dzieło Boskiej Opatrzności, które od samego początku jest Twoim dziełem. Uzdolnij, o Matko, Twoich małych synów i córki, do takiej miłości, jaka wypływa z przebitego Serca Ukrzyżowanego. Za przykładem Założyciela, który wołał: Dusz, dusz!, daj im, Matko głód i pragnienie apostolskiej miłości.
2. Pamiętaj, o Święta Dziewico, o tej pokornej Rodzinie zakonnej, którą Ksiądz Orione, po intensywnej i przedłużonej modlitwie przed Twoim czczonym Wizerunkiem ofiarował Kościołowi. Ty zechciałaś posłużyć się Małym Dziełem wzywając jego synów i córki do najwyższego zaszczytu służby Chrystusowi w ubogich.
Chciałaś, aby byli ożywieni gorącą miłością i ufnością w Bożą Opatrzność. Niech nigdy nie przygaśnie w nich święty ogień miłości do Boga i bliźniego.
3. Daj im, o Matko, pełną oddania miłość do Następcy św. Piotra, wierne posłuszeństwo wobec Biskupów, wspaniałomyślną dyspozycyjność w posłudze chrześcijańskiej wspólnocie. Uczyń ich wrażliwymi na potrzeby bliźniego, uważnymi i troskliwymi wobec najuboższych i opuszczonych braci, i tych którzy są uważani za wyrzutki społeczeństwa. Spraw, aby córki i synowie Ks. Orione, ożywieni miłością bez granic wobec Chrystusa, byli zdolni ogarnąć z niewyczerpanym miłosierdziem każdą formę ludzkiej nędzy, wyrażając miłość i współczucie dla wszystkich.
4. Daj, o Maryjo, Oriońskiej Rodzinie serce wielkie i wspaniałomyślne, zdolne dotrzeć do wszystkich cierpień i otrzeć wszystkie łzy. Rozlej obfite Twoje łaski na tych wszystkich, co w każdej potrzebie z zaufaniem zwracają się do Ciebie. Aby życie Małego Dzieła Boskiej Opatrzności było poświęcone dawaniu Chrystusa ludowi a lud Chrystusowi.
5. Maryjo, jaśniejąca Jutrzenko postawiona przez Boga na horyzoncie ludzkości, w łaskawości swojej rozciągnij swój płaszcz nad nami, pielgrzymami po drogach czasu wśród wielu niebezpieczeństw i zasadzek, i przychodź nam na pomoc teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen!
Jan Paweł II. Watykan, 16 maja 2004 r.
DROGA KRZYŻOWA
W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
V. Módlmy się:
Wszechmogący, wieczny Boże, aby dać ludziom przykład pokory do naśladowania, sprawiłeś, że nasz Zbawiciel przyjął ciało i poniósł śmierć na krzyżu; daj nam pojąć naukę płynącą z Jego Męki i zasłużyć na udział w Jego zmartwychwstaniu. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja I
JEZUS SKAZANY NA ŚMIERĆ
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(Mk 15,14-15 lub Mt 10,16-20)
Chrystus nie miał żołnierzy, nie chciał ich nigdy mieć. Nie przelewał niczyjej krwi ani nie spalił żadnego domu. Nie chciał, żeby Jego imię było wypisane na głazach masywów górskich, ale w sercach ludzkich. Ten Król nikomu nie uczynił nic złego; czynił natomiast dobrze wszystkim, podobnie jak światło słońca, które spływa na dobrych i na złych. Wyciągał rękę do grzeszników, wychodził im naprzeciw siadając i jedząc z nimi, aby natchnąć ich otuchą i uwolnić od namiętności, od wad, a oczyszczonych skierować na drogi życia uczciwego, dobra i cnoty. Rozmnożył chleb, ale nie dla siebie – dla tłumów. Nie był przyczyną płaczu, ale sam płakał za wszystkich i to płakał krwią. Osuszał łzy tylu ludziom i tylu duszom zagubionym.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. Abyśmy byli bardziej wyczuleni na głos Ducha, który w nas przemawia.
R. Wysłuchaj nas Panie
V. Abyśmy nie lękali się nienawiści świata i prześladowania, R
V. Abyśmy w nieporozumieniach i samotności serca uważali, że jesteśmy wezwani z Chrystusem do zbawienia świata, R
V. Abyśmy nigdy nie potępiali naszych braci, R
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja II
JEZUS KIERUJE SIĘ NA KALWARIĘ
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(J 19,17-18 lub Mt 16,24-25)
Napiszę moje życie łzami i krwią. Niesprawiedliwość ludzka niech w nas nie osłabi pełnej ufności w dobroć Bożą. Słowami, które zawsze są pełne uczuć, niech będą – cierpieć, milczeć, modlić się, kochać, dać się ukrzyżować i adorować. Światło i pokój serca. Wstąpię na moją kalwarię jak łagodny baranek. Apostolat i męczeństwo – męczeństwo i apostolat.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. W niesieniu krzyża codziennie
R. Wspomagaj nas, Panie
V. W pójściu za Tobą drogą prawdziwego wyrzeczenia, R
V. W zaparciu się siebie, by podobać się tylko Tobie, R
V. W nieskarżeniu się – nigdy, R
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja III
JEZUS UPADA POD KRZYŻEM
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(Mt 26,41 lub Iz 53, 41-5)
Obym żył jedynie i zawsze miłością Jezusa i bliźnich, w ścisłym zjednoczeniu i utożsamieniu z miłością naszego Pana Ukrzyżowanego – by krzyż był całym moim bogactwem i radością. Fiat! Fiat! W tych dniach śmiertelnego smutku wołam z głębokości duszy osamotnionej, zatapiam się w tym najdostojniejszym słowie ze wszystkim, co kocham najbardziej: Fiat! Fiat!
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. Z powodu naszej oziębłości w odpowiadaniu na Twoją miłość
R. Zmiłuj się nad nami, Panie
V. Z powodu win naszej wspólnoty, R
V. Z powodu win naszej rodziny zakonnej, R
V. Z powodu win dusz konsekrowanych, R
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja IV
JEZUS SPOTYKA SWĄ MATKĘ
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(Łk 2,34b-35 lub Lm 1,12a)
Teraz więc zstąp i przyjdź do nas: spiesz się, Matko, bo czas krótki. Przyjdź i udziel nam głębokiego zapału wewnętrznego i duchowości. Spraw, żeby serce nasze płonęło miłością Chrystusa i Twoją; spraw, żebyśmy w człowieku widzieli Twojego Boskiego Syna i służyli Mu; obyśmy w pokorze, milczeniu i ustawicznym pragnieniu upodobniali nasze życie do życia Chrystusa; obyśmy Mu służyli w świętej radości i z weselem ducha przeżywali naszą cząstkę dziedzictwa Pańskiego w misterium krzyża.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. Żeś zostawił nam Maryję za Matkę
R. Dzięki Ci składamy, Panie
V. Za jej uczestnictwo w zbawczym misterium krzyża, R
V. Za Jej przykład wiary w Twoje słowo, R
V. Za łaski, których za Jej przyczyną nam udzieliłeś, R
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja V
CYRENEJCZYK POMAGA JEZUSOWI
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(Łk 23,26 lub Ga 6,2)
Chciałbym się stać pokarmem duchowym dla moich braci, którzy czują głód i pragnienie prawdy oraz Boga; chciałbym Bogiem odziać nagich, udzielić światła Bożego niewidzącym i pragnącym większego światła, otworzyć serca na liczne ludzkie biedy i stać się sługą sług oddając swoje życie bardziej potrzebującym oraz opuszczonym; chciałbym stać się głupcem Chrystusowym i żyć i umierać jako taki z miłości dla moich braci.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. Abyśmy umieli otworzyć ramiona i serce na wszystkie biedy ludzkie
R. Prosimy Cię, wysłuchaj nas, Panie
V. Abyśmy nie odstępowali od niesienia brzemienia innych, R
V. Aby nasza miłość wzajemna stała się świadectwem dla świata, R
V. Abyśmy się nauczyli płakać z płaczącymi i cieszyć z cieszącymi, R
V. Abyśmy kochali nie słowami, ale czynami w prawdzie, R
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja VI
WERONIKA OCIERA TWARZ JEZUSOWI
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(Iz 53,2-3 lub Ps 27;26)
Każde nasze słowo powinno być jak powiew z otwartych niebios; wszyscy mają czuć płomień, który rozpala nasze serce i ujrzeć światło naszego wewnętrznego żaru – znaleźć tam Boga i Chrystusa. Nasza pobożność nie powinna [nas] pozostawiać zimnymi czy znudzonymi, ponieważ ma rzeczywiście być żywą i pełną Chrystusa. Należy iść za Chrystusem aż na Kalwarię, a potem wstąpić z Nim na krzyż lub u stóp krzyża umrzeć z Nim z miłości i dla Niego. Trzeba pragnąć męczeństwa. Trzeba służyć Synowi Człowieczemu w ludziach.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. To, że wiele razy przez nasze grzechy ponawialiśmy Twoją mękę
R. Przebacz nam, Panie
V. To, że nie oddawaliśmy się kontemplacji i nie czcili Ciebie w Najświętszej Eucharystii, R
V. To, że nie rozpoznaliśmy Ciebie w cierpiącym bracie, R
V. To, że zeszpeciliśmy piękno Twego Kościoła przez nasze mało przykładne życie, R
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja VII
JEZUS UPADA PO RAZ DRUGI
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(Iz 53,5 lub 1 Kor 1,26a.27-29)
Nie pozwólcie się przestraszyć trudnościami czy małą skutecznością waszej pracy i bądźcie zjednoczeni w miłości Jezusa Chrystusa. Wasze życie będzie pełne utrapień i cierni (...). Ale nie traćcie nadziei: Bóg będzie z nami, jeżeli będziemy pokorni i z Bogiem. Podejmujcie wasze obowiązki z wiarą – z żywą wiarą i ufnością w Panu, ponieważ wasze obowiązki pochodzą od Boga, a Bóg stoi zawsze przy was. Nie można osiągnąć rezultatów w jednym dniu, jak również nie ma potrzeby umierać ani w domu, ani w zakrystii: daleko od zakrystii. Kiedy – żeby tak powiedzieć - jesteście zmęczeni ciężką pracą, uważajcie (o ile to możliwe), żeby o tym już więcej nie mówić, ponieważ – tak rzecz określając – słowo „zmęczeni” nie istnieje w słowniku świętych.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. Nad naszymi upadkami w grzech
R. Zmiłuj się nad nami, Panie
V. Nad naszymi ciągłymi wykroczeniami przeciw naszym postanowieniom nawrócenia, R
V. Nad złymi przykładami, któreśmy dali naszym współbraciom, R
V. Nad zgorszeniami, któreśmy dali maluczkim i biednym, R
V. Nad naszym zmęczeniem i nikłą nadzieją, R
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja VIII
JEZUS SPOTYKA POBOŻNE NIEWIASTY
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(Łk 23,27-28 lub 1Kor 9,22-23)
Nieumiejętność dostrzegania i kochania dusz braci naszych na świecie – dusz maluczkich; dusz biednych; dusz grzeszników; dusz sprawiedliwych; dusz wykolejonych; dusz pokutujących; dusz zbuntowanych przeciw woli Bożej; dusz zbuntowanych przeciw świętemu Kościołowi Chrystusowemu; dusz zdegradowanych dzieci; dusz nieszczęśliwych i przewrotnych kapłanów; dusz cierpiących; dusz białych jak gołębice; dusz prostych, czystych, anielskich – dziewiczych; dusz upadłych w ciemności zmysłów i zwierzęcość ciała; dusz pyszniących się złem; dusz żądnych władz i złota; dusz zarozumiałych, wpatrzonych w siebie; dusz błądzących, a szukających drogi; dusz bolejących, które szukają schronienia czy dobrego słowa; dusz krzyczących w rozpaczy potępienia, czy dusz upojonych przeżywaną prawdą.
Wszystkie ukochał Chrystusa, za wszystkie umarł, wszystkie chce mieć zbawione w swych ramionach, na swoim przebitym Sercu.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. Aby miłość Chrystusa rozszerzyła nasze serce
R. Udziel nam Ducha Twego, Panie
V. Abyśmy byli światłem dal niewidomych, siłą dla słabych, nadzieją dla błądzących serc R.
V. Abyśmy byli zdolni oświecać i prowadzić młodzież drogą dobra R.
V. Abyśmy umieli dawać naszym biednym wraz z pokarmem dla ciała chleb Twojego słowa R.
V. Abyśmy się nauczyli stawać wszystkim dla wszystkich dzięki Twojej miłości R.
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja IX
JEZUS UPADA PO RAZ TRZECI
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(Rz 15, 1-3 lub Iz 53, 6-7)
Należy tak orać, żeby bruzdy stawały się świetlane Bogiem; należy stawać się dobrym człowiekiem wśród moich braci; pochylać się, wyciągać ręce, żeby zebrać słabości i biedę grożące niebezpieczeństwem i umieścić je na ołtarzu, tak, by w Bogu stały się siłą Bożą i wielkością Bożą. Jezus umarł z ramionami otwartymi. Jest Bogiem, który się zniżył i ofiarował z otwartymi ramionami. O miłości! Chcę śpiewać o miłości. Litować się nad wszystkimi. Miłość pragnie czynu – czynu, który ma coś z wieczności i boskości. Miłość nie może być gnuśna. Umieramy w Bogu i żyjemy w Bogu.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. Abyśmy byli miłosierni, tak jak Ty jesteś miłosierny
R. Nawróć nas, Panie
V. Abyśmy nie potępiali brata, który upada R.
V. Aby wszyscy mogli znaleźć w nas zrozumienie i życzliwe przyjęcie R.
V. Abyśmy mieli wielką litość dla wszystkich R.
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja X
JEZUS Z SZAT OBNAŻONY
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(J 19, 23-24 lub Flp 2, 5-8)
Fiat – niech się stanie! Cierpiący, podniesiony, poniżony, przydatny do czegoś lub nieużyteczny nikomu, zawsze będę Cię czcił i zawsze będę Twój, o mój Boże! Samotny i nieznany jak kwiat na pustyni, błądzący jak ptak bez gniazda, zawsze, ale to zawsze Twój; Panie – najsłodsza miłości mojej duszy, moje usta wypowiedzą słowo poddania – takie jak słowo Tej, którą mi dałeś za Matkę; Fiat! Fiat! – Niech mi się stanie według słowa Twego.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. Byśmy szli za Tobą drogą ubóstwa i posłuszeństwa
R. Dopomóż nam, o Panie
V. Byśmy szanowali nasze ciało jako żywą świątynię Twego Ducha R.
V. Byśmy zrzucili z siebie starego człowieka i przyodziali się w Ciebie R.
V. Byśmy powtarzali codziennie z radością nasze Fiat! R.
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja XI
JEZUS UKRZYŻOWANY
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(Łk 23, 33-34. 38 lub J 12, 27. 32-33)
Niegodziwie prześladowany i zdradzony, nawet będąc na krzyżu, błagał wielkim głosem Ojca niebieskiego o przebaczenie dla barbarzyńców, którzy Go krzyżowali. On, który miecz Piotra schował do pochwy, który nie rozlał niczyjej krwi, oddał swoją Boską krew i swoje życie za ludzi bez różnicy – za Żyda, Greka, Rzymianina czy barbarzyńcę; prawdziwy Król Pokoju – Bóg, Ojciec, Zbawca wszystkich. Umarł z rękami rozciągniętymi pomiędzy niebem i ziemią przywołując wszystkich - aniołów i ludzi – do swojego Serca otwartego i rozdartego pragnąc objąć i zbawić w tym Boskim Sercu wszystkich, ale to wszystkich Bóg, Ojciec, Zbawca wszystkiego i wszystkich.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. Abyśmy przyjmowali przybicie do krzyża wraz z Tobą
R. Udziel nam Twojej mocy, Panie
V. Abyśmy umieli kochać Cię na krzyżu wraz z Tobą ukrzyżowani R.
V. Abyśmy się nie wstydzili nigdy Twojej Ewangelii – siły Bożej R.
V. Abyśmy umieli uzupełniać to w naszym ciele, czego brakuje Twoim cierpieniom R.
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja XII
JEZUS UMIERA NA KRZYŻU
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(Łk 23, 44-46 lub J 12, 24-25)
Czuję jedynie nieskończoną boską symfonię duchów, które są wokół krzyża. Ten zaś przez wieki sączy kroplami dla nas Boską krew przelaną za wszystkie dusze ludzkie. Z krzyża Chrystus woła głośno : Sitio! (pragnę) – straszny to głos palący w gardle, który nie jest jednak głosem ciała, ale głosem pragnienia dusz. To dla tego pragnienia naszych dusz Chrystus umiera.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. Módlmy się: Boże, nasz Ojcze, wejrzyj łaskawie na Twoją rodzinę, za którą nasz Pan, Jezus Chrystus, dobrowolnie oddał się w ręce prześladowców i poniósł mękę na krzyżu. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
Albo
V. Módlmy się: Wspomnij, Ojcze, na swe miłosierdzie: uświęć i wspieraj zawsze tę rodzinę,
dla której Chrystus, Twój Syn, swoją krwią zapoczątkował misterium paschalne. Który żyje i króluje na wieki wieków.
R. Amen.
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja XIII
JEZUS ZDJĘTY Z KRZYŻA
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył.
(J 19,38-39 lub Rz 14, 7-9)
Zdrowaś, Maryjo, pełna łaski, wstawiaj się za nami. Pamiętaj, Dziewico, Matko Boża, gdy już jesteś przed obliczem Pana, by mówić Mu i prosić Go w sprawie tego biednego Zgromadzenia – że jest ono Małym Dziełem Boskiej Opatrzności, zrodzonym u stóp Ukrzyżowanego, w Wielkim Tygodniu – Wykonało się. Ty wiesz, o Dziewico święta, że to biedne dzieło jest dziełem Twoim: Tyś je chciała mieć, Tyś chciała posłużyć się nami biednymi, wzywając nas litościwie do wielkiego przywileju służenia Chrystusowi w biednych; chciałaś nas mieć za sługi – braci i ojców biednych ludzi, żyjących wielką wiarą i całkowicie zdanych na Opatrzność Bożą. Dałaś nam głód i pragnienie dusz, gorącej miłości dusz, dusz. A to w dniach, które najlepiej pamiętają Baranka omdlałego i wyczerpanego – w świętych dniach, które pamiętają, kiedy zrodziłaś nas w Chrystusie na Kalwarii. Czego moglibyśmy dokonać bez Ciebie? – i co naprawdę możemy, gdyby Ciebie nie było z nami?
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. Dla zasług Twojej śmierci
R. Zbaw nas, o Panie
V. Dla katuszy Twojej agonii R.
V. Dla Twojej krwi przelanej na krzyżu R.
V. Dla ran zadanych gwoździami R.
V. Dla niewymownych Twoich cierpień wewnętrznych R.
V. Dla boleści Twojej Matki R.
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
Stacja XIV
JEZUS ZŁOŻONY W GROBIE
V. Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie.
R. Żeś przez krzyż swój święty świat odkupić raczył..
(J 19, 40-42 lub Ps 16[15], 9-11)
Pozwólmy Panu nieco działać, nie ulegając tak bardzo po ludzku zmartwieniom. Nasz Pan kocha nas bardziej aniżeli my samych siebie i nasz los jest lepiej zabezpieczony w Jego rękach niż w naszych. Radujmy się, padamy na ziemię jak padają liście i jak pada nasienie i że stajemy się wycieńczeni – nie ten, kto sieje, nie ten, kto podlewa, ale ten, kto daje wzrost i życie, tj. Pan poprowadzi nas naprzód i powiększy w nas – żywych, czy umarłych – swoją miłość.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Chwila milczenia
V. Abyśmy całkowicie umarli grzechowi
R. Wysłuchaj nas, Panie
V. Abyśmy dogłębnie przeżywali tajemnicę zmartwychwstania R.
V. Abyśmy mieli siłę głoszenia światu Twoje misterium śmierci i zmartwychwstania R.
V. Aby nasze życie zakonne było przyspieszeniem przyszłych dóbr R.
V. Abyśmy na końcu naszego ziemskiego pielgrzymowania zostali postawienie po Twojej prawicy R.
V. Zmiłuj się nad nami, Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
JEZUS ZMARTWYCHWSTAŁY
(J 20,1-8)
Przyszłość należy do Chrystusa! Przybliż się, przybliż się, o Boski Chryste Zmartwychwstały. Łódź tego nieszczęsnego świata nabiera wody ze wszech stron: bez Ciebie pójdzie na dno: Przybądź, o Panie, przybądź! Powstań z martwych we wszystkich sercach, we wszystkich rodzinach, we wszystkich regionach tego świata.
O Jezu Chryste, zmartwychwstań, zmartwychwstań! Wysłuchaj, o Panie, niespokojnego głosu ludu, który gorąco pragnie Ciebie; spójrz na narody, które przychodzą do Ciebie. Należą do Ciebie. Są Twoją zdobyczą, o Jezu, mój Boże, moja Miłości.
(por. Listy Księdza Orione, Warszawa 1981)
Według intencji Papieża dla odzyskania odpustu:
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo ... Chwała Ojcu
Błogosławieństwo
Śpiew na zakończenie.